1

Er is een merkbaar verschil tussen de methoden waarmee de apostel omgaat met fundamentele, leerstellige fouten en met moreel kwaad. De boosaardige man (5:5) wordt overgeleverd aan SatanTegenstander, maar zij die de opstanding ontkenden worden niet weggezet. In deze dagen wordt het tegendeel gevolgd. Leerstellige verschillen, vaak lang niet zo van belang als de ontkenning van de opstanding, worden als aanleiding gezien voor het uit de gemeenschap zetten van goddelijke heiligen, terwijl moreel kwaad vaak wordt gebillijkt en over het hoofd gezien. Verschillen in leer vereisen geen scheiding van omgang, anders zou Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine zo met die Korintiërs hebben gehandeld die de ene leerstelling ontkenden die, omdat die alle andere insluit, het recht heeft "fundamenteel" genoemd te worden.

3

Het evangeliegoede bericht dat Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine predikte had betrekking op ChristusGezalfde. Echter niet op Zijn leven maar op Zijn dood, begrafenis en opstanding. Deze zijn de fundamentele feiten van het evangeliegoede bericht. Niet Zijn dood alleen, want dat zou helemaal geen evangeliegoede bericht zijn, maar Zijn begrafenis en Zijn opstanding.

5

Het bewijs voor de opstanding van ChristusGezalfde is zo afdoende als bewijs maar kan zijn. Er waren meer dan vijfhonderd getuigen en sommige van hen werden speciaal benoemd en genoeg gelegenheid gegeven om zichzelf te overtuigen. Maar het bekronende bewijs was de afdaling van de verheerlijkte ChristusGezalfde om Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vormus te roepen, op de weg naar Damascusvergoten bloed, of: bedrijvig. Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vormus was Zijn vijand en had alles willen doen om te bewijzen dat Hij niet was opgewekt. Zijn getuigenis is van bijzonder gewicht. De opstanding is van groot gevolg voor Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine, want Hij kende de Heer niet voor Diens dood, zoals de twaalf apostelen. Als gevolg daarvan zou hij Hem nooit gekend of gezien hebben, als Hij niet opgestaan was. In een zeer bijzondere zin is Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine de apostel van de opgevaren en verheerlijkte ChristusGezalfde. Hij baseerde zijn onderwijs nooit op het leven van JezusJAH redt vóór Diens dood en opstanding.

9

Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ vervolging van de ekklesia was het noodzakelijke voorspel voor de allesoverstijgende genade die hem riep en ondersteunde, zodat hij in één keer de minste en de grootste van de apostelen werd. Het was noodzakelijk dat hij de minst verdienende zou zijn opdat hij het patroon van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers hedendaagse handelen in genade zou worden.

12

De opstanding is het fundament der fundamenten. De dood van ChristusGezalfde is essentieel voor het evangeliegoede bericht, maar is niet voldoende. Een dode ChristusGezalfde kan niet redden. De opstanding is niet alleen essentieel, maar houdt Zijn dood in, want alleen iemand die dood is kan uit de doden opgewekt worden. Zonder Zijn opstanding zijn we nog steeds in onze zonden.

18

De toestand van de doden, buiten de opstanding om, is er niet een van uitgelaten vreugde, maar van vernietiging.

20

ChristusGezalfde was niet de eerste die uit de doden werd opgewekt. De profeten en de Heer Zelf riepen enkelen terug tot leven, voordat Hij Zelf de dood in ging. Maar Hij is de eerste die levend gemaakt werd voorbij de macht van de dood. Alle anderen werden opgewekt om later weer te sterven. Hij is de eerste Vrucht van hen die levendgemaakt zijn en niet meer sterven.

21

De intrede en het einde van de dood zijn beide door een mens. Adam (van) rode (aarde) en ChristusGezalfde zijn de respectievelijke kanalen waardoor dood en opstanding heel de mensheid bereiken.

22

De woorden "want evenals" laten een nauwe parallel zien. De algemeenheid van de dood, door Adam (van) rode (aarde), is boven alle twijfel verheven. "Zo…ook", wordt ons verteld, "zullen .. in ChristusGezalfde allen levend gemaakt worden." Dit zal niet gelijktijdig gebeuren, maar in drie aparte klassen, tijdens wijd verspreide momenten in de tijd. ChristusGezalfde, de Eersteling, is al levendgemaakt en aan Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers rechterhand. Wij die in ChristusGezalfde zijn, zullen levendgemaakt worden bij Zijn komst. Dit omvat Zijn komst in de lucht voor de gelovigen van deze bedeling (1Thess. 4:16; 1Kor. 15:52; Filip. 3:21) en Zijn komst voor Israëlstrijder van God, vóór de duizend jaren. De rest, die niet inbegrepen zijn in "zij die van ChristusGezalfde zijn", moet wachten tot de voleinding, wanneer de dood, de laatste vijand, zal worden afgeschaft. Dit zal niet gebeuren voordat de aionen hun loop hebben gehad en ChristusGezalfde het Koninkrijk overdraagt aan de Vader. Bij het Grote Witte Troon gericht wordt niemand levendgemaakt. Daarom wordt het overgeslagen. Gezag en macht zijn op de nieuwe aarde nog steeds van kracht. De troon van het Lam is daar. De voleinding moet later komen, want soevereiniteit wordt afgeschaft vóór de dood, de laatste vijand. De voleinding is aan het einde van de aionische tijden, bij de afsluiting van de laatste aion, en wordt voor ons in beeld gebracht in het laatste visioen van Openbaringen.

25

De heerschappij van ChristusGezalfde is zo weldadig en brengt de mensheid in zo’n staat van perfectie, dat alle verdere noodzaak aan inperking door regeren verdwijnt. Heersen houdt opstandigheid in, en is niet noodzakelijk waar perfecte onderschikking is. Heersen is een tijdelijk middel om om te gaan met kwaad. Wanneer kwaad zal zijn uitgebannen gaat ook heersen met pensioen. De gevolgen van kwaad zijn voor de mensheid geconcentreerd in de dood. Wanneer het universum gezuiverd zal zijn van alle andere kwaad, wordt de dood zelf krachteloos en geeft hij z’n slachtoffers over. Pas dan is het waar dat allen levendgemaakt zijn in ChristusGezalfde.

27

De algemeenheid van ChristusGezalfde’ onderschikking van allen onder Zijn voeten wordt duidelijk door de ene uitzondering: Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker Zelf.

28

Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker is nu Alles in ChristusGezalfde. Hij zal Alles zijn in Zijn heiligen wanneer wij levendgemaakt worden. Hij zal Alles in allen zijn wanneer de dood is afgeschaft, bij de voleinding. Wat een schitterende uitkomst van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers doelstelling! Wat hebben we een christus, Die zo’n complete verzoening zal bereiken! De Korintiërs ontkenden de opstanding van wie dan ook. Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine staat op de levendmaking van allen.

29

Het betoog hier is gebaseerd op het zesde hoofdstuk van Romeinenburgers van het Romeinse rijk. Dopen is een symbool van de dood. De voordelen er van zijn beperkt tot hen die verenigd zijn met ChristusGezalfde in Zijn dood. Maar zelfs dan is het absoluut zonder waarde, als het niet ook de opstanding uitbeeldt. Zonder de opstanding van de doden, zal dopen, in plaats van het introduceren in een opstandingservaring, leiden tot nonchalance en onverschilligheid.

35

Het menselijk lichaam is niet samengesteld uit vastgelegde, onveranderlijke substantie, maar verandert dagelijks z’n componenten, zodat in een paar jaren het z’n elementen compleet heeft vernieuwd. Maar toch blijft het hetzelfde lichaam. Zo is het ook met de opstanding. We zien in de opstanding niet uit naar de opwekking van de identieke elementen, zelfs al zullen we het lichaam als het onze herkennen.

37

Het wonder van de opstanding wordt elke lente voortgebracht in de velden van de boer. De dood schraagt ons leven nu en zal de ingang vormen naar aionisch leven, als we tenminste niet opgenomen zullen worden om Hem te ontmoeten, voordat het komt.

40

Er is hier geen rechtstreekse uitspraak dat onze lichamen veranderd zullen worden in hemelse lichamen, in overeenstemming met de latere onthulling van Efeziërs, maar zo’n aanduiding zou wel op z’n plaats zijn. Zelfs onder de ophemelsen zullen er graden van heerlijkheid zijn. Onze Heer Zelf heeft een lichaam dat de middagzon overtrof in schittering. Het onze zal omgevormd worden om te passen bij het Zijne (Filip. 3:21).

42

In de dood vergaat het lichaam en keert het terug naar de grond, van waar het kwam. Dit afschuwelijke proces wordt in de opstanding omgedraaid. Ziekte en zwakte vergezellen de ontbinding, maar kracht en heerlijkheid zullen het deel zijn van alle die van ChristusGezalfde zijn bij Zijn komst.

44

Onze huidige lichamen reageren op de ziel, of zintuigen. Zij zoeken naar lichamelijk comfort en bevrediging en plezier. Ze reageren niet op geestelijke zaken. De ziel is niet een apart wezen, het is het gevolg van de combinatie van lichaam en geest. Adam (van) rode (aarde) werd uit de grond gemaakt. Toen de levensadem in hem werd geblazen, werd hij een levende ziel. Hij kon voelen, zien, horen, ruiken. Hij werd zich bewust van zaken om zich heen. Dat is het lichaam dat we nu hebben. We worden gedomineerd door onze zintuigen. In de opstanding zullen onze lichamen reageren op onze geest. Lichamelijke gevoelens zullen plaats maken voor geestelijke waarnemingen.

47

De grond is de bovenste, geoxideerde korst van de aarde, waaruit Adam (van) rode (aarde) werd gevormd en waar de mensheid z’n onderhoud haalt. Het is de grond die de planten en dieren ondersteund die ons voorzien van ons voedsel. Onder de grond is het gebied van verstikking, dat leven vernietigt. Zoals de mens nu is samengesteld kan hij niet bestaan zonder de grond van de aarde. Indien we op zouden staan met lichamen zoals we die nu bezitten, zouden we niet deel kunnen nemen aan een hemels lotdeel, want we zouden sterven door gebrek aan het soort voedsel dat onze lichamen kunnen verwerken.

50

De ziel (niet het leven) van het vlees is in het bloed (Lev,. 17:11). De Heer heeft geen bloed in Zijn opstandingslichaam (Luk. 24:38).

51

Dit is een geheim. Het was tevoren nooit verteld. Het zit in dat ene woord: "veranderd". Het leidt ons een stap dichterbij de hemelse bestemming, die onthuld wordt in de brief aan de Efeziërs. "Grondelijk" als onze lichamen zijn, moeten ze radicaal veranderd worden, voordat zij een hemels leven kunnen verduren. Deze verandering komt in een ogenblik, wanneer de Heer neerdaalt van de hemel met de trompet van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker (1Thess. 4:16). Als de laatste toon klinkt, zullen wij die leven, die sterfelijk zijn, net als hen die rusten, die vergaan zijn, veranderd worden. Wat een heerlijk vooruitzicht! Onze lichamen zullen als het Zijn zijn – niet zoals het was in Zijn zwakte voordat Hij opgewekt werd, zelfs niet zoals het was vóór Zijn hemelvaart, hoe schitterend dat ook was, maar zoals het was toen Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vormus Hem ontmoetten en hij verblind werd door de schittering van Zijn aanwezigheid. Hij zal het lichaam van onze vernedering omvormen, om het te laten passen bij Zijn heerlijke lichaam (Filip¨. 3:21).

55

Wat een overwinning zal dat zijn! Nu is de dood altijd in onze lichamen aan het werk, en slaagt er uiteindelijk in ons in het graf te trekken. Dan zullen we niet alleen hersteld zijn om te leven, maar onvergankelijkheid en doodloosheid genieten met een lichaam dat zo veranderd en verheerlijkt is dat het overeenkomt met het lichaam dat hoort bij het Hoofd van het universum. Maar het genieten en de waardering van de heerlijkheid zullen afhangen van onze eerdere vernedering.

De Septuagint leest: "O, Ongeziene, waar is jouw prikkel?" (Hos. 13.14) en sommige handschriften volgen deze lezing. Omdat er de neiging is om een citaat te doen passen bij het origineel, is het waarschijnlijk dat "Dood" werd veranderd in "Ongeziene" door een kopieerder die de lezing van de Septuagint kende, maar niet zag dat de apostel het bereik van het citaat had uitgebreid om ook de voleinding te omvatten, wanneer er geen Ongeziene meer zal zijn (Openb. 20:14) en alleen de tweede dood overblijft. Een citaat verschilt vaak van de oorspronkelijke lezing om te passen bij de nieuwe context.