1

Lukaslichtgevend schijnt achter te zijn gebleven in Filippi (stad van) Filippus - paardenvriend, naar de vader van Alexander de Grote, want het verhaal gaat nu verder in de derde persoon. Ook Timotheüsgodsvereerder bleef daar, want niemand was meer echt betrokken bij het welzijn van de jonge ekklesia (Filip. 2.10). Later voegt hij zich weer bij Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine en Silasaramese vorm van Sau; Silvanus - latijnse vorm van Saul en wordt teruggevonden in Bereastad in zuid Macedonië - provincie in noord Griekenland (17:14). Maar Lukaslichtgevend kan er zijn gebleven tot Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ volgende zendingsreis, wanneer hij via Filippi (stad van) Filippus - paardenvriend, naar de vader van Alexander de Grote terugkeert naar Troasnaar de Frygische koning Tros (20:6).

In plaats van te stoppen in kleinere steden, spoedden Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine en Silasaramese vorm van Saul; Silvanus - latijnse vorm van Saul zich naar de meest volkrijke stad van de provincie, die zou dienen als uitvalsbasis voor heel het land. Thessalonica (grieks) overwinning van Thessalië, genoemd naar de zus van Alexander de Grote, het huidige Saloniki, werd in een paar maanden het centrum van waaruit het woord van de Heer werd verzonden in Macedoniëprovincie in noord Griekenland en Achajenarigheid (1Thess. 1:8). Gedurende de eerste drie weken schijnt hij een speciale inspanning te hebben gedaan om de Joden in de synagoge te winnen, maar slechts een paar van de Joden werden overtuigd, hoewel velen van de proselieten werden gewonnen voor ChristusGezalfde. In de tussentijd moeten velen van de Onbesnedenheid zijn bereikt, want de apostel schrijft aan hen als bekeerlingen van de afgoderij, en niet zozeer van het Judalofïsme. Zij keerden zich van de afgoden naar Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker (1Thess. 1:9).

3

Het evangeliegoede bericht van het koninkrijk, zoals Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine het verkondigde in de synagogen, wordt hier beknopt uiteengezet. Het lijden en de opstanding van de MessiasGezalfde en JezusJAH redt als de Ene Die voorzegd werd door de profeten, zijn de leidende punten. Daarenboven gaf hij hen veel anders over het koninkrijk en de gebeurtenissen die vooraf gaan aan de komst er van, inclusief het openbaar worden van de man van wetteloosheid (2Thess. 2:6). Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ evangeliegoede bericht was wat soms "een leerevangeliegoede bericht" wordt genoemd.

5

De boosaardigheid van de Joden wordt duidelijk uit hun aanklacht tegen de apostelen. Ook zij geloofden dat de MessiasGezalfde de koninkrijken van de naties zou vernietigen, en toch brengen zij deze aanklacht, zo hopend de macht van Romekracht tegen hen op te wekken. Zij brengen zelf een bende bijeen en begin een rumoer, maar beschuldigen hen er van. De apostelen niet vindend namen zij Jasongriekse vorm van Jozua - JAH redt; anders: genezend en een paar andere broeders, maar de burgerlijke bestuurders handelden niet zoals de officieren uit Filippi (stad van) Filippus, naar de vader van Alexander de Grote en volgden de wettelijke weg. In plaats van hen gevangen te zetten, lieten ze hen op borgtocht vrij, wat mogelijk de zaak beëindigde toen de apostelen de stad verlieten.

10

Omdat het onverstandig was de bende in Thessalonica (grieks) overwinning van Thessalië, genoemd naar de zus van Alexander de Grote verder op te winden, en de apostelen hun werk doen niet wilden doen ophouden, sluipen ze weg naar Bereastad in zuid Macedonië - provincie in noord Griekenland, mogelijk een van de dichtstbijzijnde synagogen. Hier geven de Joden hen een warm onthaal en onderzoeken nijverig de oude rollen om te zien of Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ boodschap in overeenstemming is met de voorzeggingen er van. Als gevolg er van geloven velen van hen, en ook de proselieten uit de Grieken ontvangen het woord van de Heer.

11

Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ succes onder de eerbare Joden van Bereastad in zuid Macedonië - provincie in noord Griekenland is duidelijk het gevolg van hun onderzoek van de Schrift. Hier had zonder twijfel, net als elders, de gangbare Joodse traditie de plaats ingenomen van het goddelijk verslag, net zoals vandaag de tradities van de kerk uitgaan boven de waarheden van de Schrift. De echte eerbaarheid ligt in het negeren van hedendaags dogma en het aanvaarden van alleen dat wat in nauwste overeenstemming is met heilige Schrift. Dit is het pad dat leidt naar echte en substantiële zegen.

14

De Joden schijnen hun haat op Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine te hebben geconcentreerd; daarom was het voor Silasaramese vorm van Saul; Silvanus - latijnse vorm van Saul en Timoteüsgodsvereerder niet nodig te vertrekken.

15

Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine heeft nu de Macedonische roep vervuld en verlaat die provincie voor Griekenland, dat toen Achajenarigheid werd genoemd. Atheneonzekerheid was, in zekere zin, de hoofdstad en had een Joodse ontmoetingsplaats. Daarom ging hij daar heen en ondernam zijn gebruikelijke gang van zaken, sprekend tot de Joden in de synagoge, en tot de anderen in de marktplaats. Wij worden niet geïnformeerd over zijn ontvangst door de Joden, maar ze schijnen hem niet te hebben vervolgd.

18

De Epicurische filosofie was vrijwel atheïstisch. Net als de moderne wetenschappelijke theoretici ontkende men de schepping, lerend dat het universum was gevormd door een toevallige samenkomst van atomen, en dat het voortging met functioneren zonder de tussenkomst van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker. Er was geen morele regering, en daarom was er geen oordeel en geen opstanding. Hun hoogste doel van zelf-voldoening.

De Stoicijnen hadden vele goden. Zij hielden er een strenge apathie op na en meenden dat de rede het enig goede was. Het Stoïcinisme ontwikkelde een klasse van filosofische Farizeeënafgescheidenen die geen Redder nodig hadden en geen zonde erkenden. Zeno, de grondlegger, stierf door eigen hand.

"Zaadverzamelaar" was bekend, beeldend Atheens bargoens, dat gebaseerd was op de gewoonten van vogels om zaden en restjes op te pikken, en werd toegepast op mannen die restjes lering oppikken en tekortschieten aan een grondige kennis van hun onderwerpen.

"Demonen" werd in het wereldse Grieks gebruikt voor goede zowel als kwade goddelijkheden.

19

De heuvel die de Areopagusheuvel van (de geriekse oorlogsgod) Ares, een lage heuvel van de veel hogere Akropolis in Athene (onzekerheid) (in het Latijn de Marsheuvel) wordt genoemd, slechts een paar stappen boven de Markt, was een zeer passend forum voor de dwaasheid van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker om de wijsheid van de wereld te verslaan. In Romekracht overwon Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ zwakte de kracht van de wereld, in Efezetoegestaan wierp hij de religie er van omver; in Atheneonzekerheid verwarde zijn dwaze gepraat over de opstanding de filosofieën die Griekenland zo beroemd hadden gemaakt.

21

Hoewel de Epicureeërs hem uitlachten, waren zij en de Stoïcijnen, net als vele Atheneonzekerheidrs die teruggekeerd waren van hun buitenlandse reizen, zeer geïnteresseerd om iets te horen dat nieuw was, zelfs als ze er niet mee konden instemmen. Van de opstanding was onder hen nog nooit gehoord, en daarom wilden ze er meer van horen.

23

Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine is te verstanding om aanvallend te beginnen met zijn toehoorders te vertellen dat ze te bijgelovig waren. Zijn woorden zijn eerder een compliment; zo zouden ze ze tenminste opvatten. Het vrezen voor demonen was een deugd, de kern van hun religie.

Door deze blije introductie slaagt de apostel er in de schijn van kennis te verzoenen die de filosofen betrof. In plaats van hen rechtstreeks aan te vallen op hun onwetendheid over Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker, introduceert hij de inscriptie, aan een onbekende god, die ze zonder twijfel allen hadden gezien. Dan volgt hij een koers van redeneren, iets wat ze konden volgen, de onlogische basis aantonend van hun filosofieën over de schepping, Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers voortgaande activiteit in voorzienigheid en Zijn verlangen dat mensen deze bewijzen zouden gebruiken om naar Hem rond te tasten, iets wat ze deden. Hij maakt zorgvuldig iedere concessie naar de filosofen, maar valt vrijmoedig hun fouten aan. Te midden van schitterende tempels en uitgebreid ritueel, aarzelt hij niet hun nutteloosheid te verklaren voor de Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker Die niets nodig had, maar de Gever is van alle dingen. Hij beweert Zijn suprematie in tijd en ruimte. Hij erkent de deelwaarheid van de Stoïcijnse filosofie door Zijn aanwezigheid en inwoning te verkondigen.

28

Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine doet niet alleen een beroep op de mate van waarheid in hun filosofieën, maar onderbouwt zijn zaak door hen te laten zien dat zelfs hun eigen dichters zijn gestruikeld over de waarheid die hij op het punt staat af te leiden. De exacte woorden "Want van dat ras zijn ook wij" komen voor in een gedicht van Aratus, van Ciliciëstreek in het zuid-oosten van Klein Azië, Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine thuisprovincie. "Het ras" verwijst naar het ras van de goden, die slechts vergoddelijkte mannen waren. Cleanthes van Lystravrijkoping zegt ook, in een hymne aan Zeus (grieks) stralende hemelvader: "want wij zijn van uw ras."

29

Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine stapt dan af van hun afgoden, niets van hun religie overlatend dat de onbekende God, Die hun onwetendheid kent en verdraagt, maar hen nu opdracht geeft hun denken te veranderen met het oog op toekomstig oordeel, dat zeker is door de opstanding van ChristusGezalfde uit de doden. Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine begint wijselijk het evangeliegoede bericht aan hen door de opstanding aan te kondigen, want alleen dit kan de fout van hun filosofieën verjagen en hen tot een bewustwording brengen van de noodzaak van een Redder.

32

De opstanding houdt de dood van ChristusGezalfde in, en dit de wijze en noodzaak van Zijn dood voor de zonde. Maar Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine werd niet toegestaan door te gaan, hoewel hij ongetwijfeld het evangeliegoede bericht ontvouwde voor hen die hem volgden toen hij de Areopagusheuvel van (de geriekse oorlogsgod) Ares, een lage heuvel van de veel hogere Akropolis in Athene (onzekerheid) verliet. Hier hebben we een schitterend model voor het preken van het evangeliegoede bericht aan de wijzen van deze wereld. Er wordt geen beroep gedaan op de Schrift, want dat zou zinloos zijn. Al het mogelijke wordt gedaan om de waarnemingen van waarheden waaraan ze vasthielden te verzwakken, en zij werden, voor zover menselijke reden hen kon brengen, gebracht naar het grootste feit van het evangeliegoede bericht – de opstanding. Maar helaas! Niet vele wijzen worden geroepen, want Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker kiest de dwazen van de wereld om de wijzen te schande te maken (1Kor. 1:26). Geen vervolging kon Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine verdrijven, maar er volgde op zijn werken geen bloeiende ekklesia. Onverschilligheid is dodelijk.