2

Er waren zeven heilige feesten in Israėlstrijder van God: Paschahet feest ter herinnering aan de uittocht uit Egypte, Eerstelingen, Pinksteren, Blazen van de bazuinen, Grote Verzoendag, Loofhutten en de Inzameling. De laatste twee werden beide gehouden op de vijftiende dag van de zevende maand, zodat naar beide verwezen wordt als het "Loofhuttenfeest." Deze feesten waren typerend voor Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers grote handelen met Zijn geliefde volk Israėlstrijder van God. Paschahet feest ter herinnering aan de uittocht uit Egypte stelt ons de dood voor ogen van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers lam. Daarom kon ChristusGezalfde niet gedood worden op het Loofhuttenfeest, want het was niet de juiste tijd. Eerstelingen typeert Zijn opstanding. Pinksteren, vijftig dagen later, voorafschaduwde het werk dat zo genoemd wordt in het boek Handelingen. Het Blazen van bazuinen en de Grote Verzoendag zullen hun antitypen hebben in het te vrezen oordeelperiode die vooraf gaat aan de duizend jaren. Het Loofhuttenfeest en de Inzameling zijn de blije oogstfeesten, die hun volheid van zegen in het milleniale koninkrijk afbeelden.

Zie See Leviaanhanger, aanhankelijkticus 23; Numeri 28:16; Numeri 29; Dt 16; Nehemia 8:13-18; ZachariaJAH gedenkt 14:16-19.

Dit was een van de drie maal in elk jaar dat de mannen in Israėlstrijder van God vereist werden te verschijnen in de tempel in Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter. Zij moesten bij elke gelegenheid een geschenk brengen. Dit doet denken aan de drie grote geschenken van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker voor Israėlstrijder van God. Bij het feest van het ongezuurde brood gaf Hij Zichzelf als het Paschahet feest ter herinnering aan de uittocht uit Egypte Lam. Bij het Pinksterfeest gaf Hij de heilige Geest. Bij het toekomstige Loofhuttenfeest zal Hij hen de overvloedige oogst schenken van Zijn milleniale heerschappij. Zie Deuteronomium 16:15-16.

6

Met het voorafgaande in beeld, is de daad van onze Heer vol van betekenis. Het was niet Paschahet feest ter herinnering aan de uittocht uit Egypte, en daarom kon Hij niet openlijk opgaan en de dood uitnodigen. De tijd daarvoor was nog niet gekomen. Maar toch, in gehoorzaamheid aan de wet, en als privé Israėlstrijder van Godiet, moest Hij gaan, want in Hem moesten zowel de letter als de geest van de wet vervuld worden.

Het is van belang dat, hoewel we vaak over Paschahet feest ter herinnering aan de uittocht uit Egypte lezen, alleen deze keer het Loofhuttenfeest voor ons wordt gebracht, en nu weigert Hij te gaan. Er is geen echt Loofhuttenfeest voor Israėlstrijder van God tot nadat het ware Paschahet feest ter herinnering aan de uittocht uit Egyptelam gedood is en alle andere feesten hun vervulling hebben gehad. In al Zijn handelen was Hij bewust op één lijn met Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers onthulling.

16

Hier hebben we een test van een ware leraar. De grootste van alle leraren zou gemakkelijk een filosofie samengesteld hebben waarbij alle wijsheid van de tijden in onbelangrijkheid zouden wegzinken. Hij kon Socrates en Plato overvleugeld en Confucius in diskrediet gebracht hebben, en alle wijzen het zwijgen opgelegd. Maar Hij bracht geen enkele leer voort, formuleerde geen enkel principe, en vond geen enkel gezegd van Zichzelf uit. Hoewel de belichaming van de waarheid, deed Hij er geen aanspraak op de bron er van te zijn, maar alleen het kanaal.

"Mijn onderwijs is niet het Mijne, maar van Hem Die Mij zendt," is de disclaimer van de Enige Die ooit gekwalificeerd was om de waarheid te onderwijzen. Het is het hoogst bereikbare voor de zoeker van de waarheid om te ontdekken dat er geen waarheid is buiten Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker, en oorspronkelijkheid is duidelijk vals, tenzij die overeenkomt met waarheid die al aanwezig is in Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker – en dat vernietigt dan weer de oorspronkelijkheid er van. Waarheid is één. De bron er van is Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker. De uitdrukking er van is te vinden in Hem Die het Woord van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker is. Blij is de leraar die zijn eigen gedachten wantrouwt en zijn eigen theoriėn afschaft, en poogt zijn eigen persoonlijkheid te doen onderduiken door een voortdurend en voortgaand contact met de levende woorden van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker! "Mijn onderwijs is niet het Mijne" zal niet een terughoudend, vernederend toegeven zijn, maar een jubelend en vurig verlangen om Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker de heerlijkheid te geven voor de waarheid, voorbij onze krachten van begrip en volkomen vreemd aan onze aangeboren mogelijkheden.

19

Zondigende mensen zijn vandaag dezelfde als vroeger. De waarheid is altijd het teken voor twisten. Dit is in het bijzonder zo onder hen die zichzelf als enige bewaarder van de waarheid beschouwen. We hoeven niet te veronderstellen dat deze Joden een slecht geweten hadden bij het proberen de Ene te doden Die hun religie scheen te ondermijnen. We weten dat Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vormus van Tarsuseen stad in Ciliciė in Klein Aziė bewust tegen Hem opstond. Zo is het ook vandaag. Het Christendom kruisigt nog steeds de waarheid, terwijl het luid bezig is met het belijden van de loyaliteit aan de Bijbel. Ja, zo grondig heeft de fout de atmosfeer verzadigd, dat het praktisch onmogelijk is dat iemand de waarheid ziet, behalve door de waas van fouten waarmee een ieder is omringd. Alleen voortdurend contact met Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers Woord zal ons helpen. Alleen een nauw bekend zijn met de feiten van de oorspronkelijke teksten zal ons redden van de heersende afvalligheid.

22

Jezus toont hen door dit voorbeeld aan dat zij, die Hem beschuldigen van werken tijdens de sabbat, zelf schuldig waren aan dit "vergrijp." Ze besneden immers jongetjes op de achtste dag na hun geboorte en het maakte dan niet uit of dat midden in de week was of tijdens de sabbat.

28

Misschien is nergens de totale onbelangrijkheid van menselijke inspanningen om Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers plannen te dwarsbomen zo duidelijk als in deze scene. Het was Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers raadsbesluit dat ze Hem zouden doden. En dat wilden ze maar al te graag doen. Maar het Loofhuttenfeest was niet de gepaste tijd voor Zijn offer. Dus gaat Hij gewoon het heiligdom binnen, de thuisbasis van Zijn vijanden. De Farizeeėnafgescheidenen zonden afgevaardigden om Hem te arresteren, maar ze doen het eenvoudig niet, teruggehouden door een onweerstaanbare tegenzin die zelf niet konden verklaren. Net als Daniėlrechter is God was Hij in de leeuwenkuil, maar Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker had de muilen van de leeuwen toegesloten.

Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker gebruikt menselijke toorn voor Zijn eigen doel en weerhoudt de activiteiten er van om overeen te stemmen met Zijn doelstelling. Hij heeft al Zijn vijanden aan een lijntje, en verder dan dat kunnen ze komen. SatanTegenstander zelf is beperkt en wordt toegestaan alleen dat te doen dat uit zal lopen op goed. Zo werd het bewezen in het geval van Job en wie twijfelt er aan dat zijn geval typerend was?

33

Toen de afgevaardigden kwamen om Hem te arresteren, was Hij niet verontrust, maar gaf kalm een vooruitblik op wat Hem zal overkomen in de toekomst. Het was nog zes maanden tot Paschahet feest ter herinnering aan de uittocht uit Egypte en Hij wist dat ze Hem op dat moment niet konden arresteren. Daarom zei Hij: "Nog een weinig tijd ben Ik bij jullie." Ook ontkent Hij niet dat ze succesvol zullen zijn bij het Hem gevangen nemen, want het is Zijn toestemming, niet hun kracht, die het voor elkaar brengt. Daarom zei Hij simpelweg: "en Ik ga weg naar Hem Die Mij zendt."

34

De verklaring "waar Ik ben, daar kunnen jullie niet naartoe komen," kan niet gezien worden als hun altijddurend verwerping, want Hij gebruikt precies dezelfde woorden voor Zijn discipelen bij een latere gelegenheid (13:33). Ja, de vorm van het werkwoord is tegenwoordige tijd "naartoe komen", niet het onbepaalde "kom". Zelfs de ongelovige gaat de aanwezigheid van ChristusGezalfde binnen bij de opstanding ten oordeel.

35

De Joden waren, in de dagen van onze Heer, verspreid over heel de bekende aarde, maar waren in het bijzonder talrijk in Egypte (egyptisch)huis van (de god) Ptah - (koptisch) het zwarte land (t.o.v. de witte woestijn). Alexandriė (stad) van Alexander stak Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter naar de kroon als centrum van het Jodendom, maar de cultuur daar was sterk Grieks.

37

Deze laatste dag sloot de cyclus af van de jaarlijkse feesten en was een passende tijd om de volheid van geestelijke zegen te voorzeggen die ze afbeeldden.

41

Al sinds de dagen van Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen wachtte de natie Israėlstrijder van God op de Profeet Die zoals hem zou zijn en de natie zou leiden uit wat erger was van de Egyptische slavernij naar de beėrving van het koninkrijk. Zij die Hem kenden als die beloofde Profeet begrepen maar weinig dat, net zoals Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen door zijn broeders werd verworpen toen hij eerst kwam om hen te verlossen, ook het grote antitype van Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen door hen verworpen moet worden.

Een profeet is, in de Schrift, niet iemand die hoofdzakelijk de toekomst verkondigt, maar iemand die een boodschap van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker heeft. Het is een vrijwel universele regel dat Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers boodschap en de drager er van, eerst geweigerd moeten worden. Ja, de profeet "zoals Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen" moet de voetstappen van het type volgen en in zijn eerste inspanningen om Zijn volk te redden moet Hij door het volk zelf tegengewerkt worden. Dit laat ons zien dat we niet teveel nadruk moeten leggen op menselijke "verantwoordelijkheid" (een term die onbekend is in de Schrift), want indien de Joden de Heer ontvangen hadden, zou Hij niet de ware Profeet zijn geweest. Ze waren verplicht Hem te verwerpen!

Het "Galileakring van de naties" en in het bijzonder de stad Nazaretjonge spruit of bewaker, werden geminacht door de vrome Joden. De term "Nazareneruit Nazaret" is een term van verachting en werd nooit door Zijn vrienden gebruikt. Er kon geen ChristusGezalfde vandaan komen. De MessiasGezalfde moest in BetlehemBroodhuis geboren worden, in de stad van koning Davidgeliefde, en, zoals ze hadden moeten weten, de geboorteplaats van zijn grotere Zoon. Laten we ons nooit er aan schuldig maken Hem Nazareneruit Nazaret te noemen en zo onszelf voegen bij Zijn ergste vijanden en moordenaars.

46

Doorheen heel dit verslag is het het vleesgeworden Woord dat voor ons staat. Het getuigenis van de afgevaardigden is een opmerkelijk eerbetoon aan de bovennatuurlijke aard van dat wat over Zijn lippen kwam. Hoe gebrekkig moet hun excuus hebben geleken voor de halfslachtige Farizeeėnafgescheidenen! Waarom arresteerden ze Hem niet? Waarom deden ze niet de taak die hen was opgedragen? "Geen mens spreekt zo!" Niet Zijn superbe uiterlijk of verheven verschijning, maar Zijn uitspraken namen hen in beslag, en alle kracht om hun rol te spelen vervliegt.

50

Nicodemusvolksoverwinnaar, de halfslachtige discipel, is bang om Zijn zaak vrijmoedig te verdedigen, en daarom probeert hij hen te hinderen in hun wetteloze daad. Maar zo’n zwakke supporter wordt al snel de mond gesnoerd en nog wel door juist die wet waarop hij een beroep deed.

7:53-8:11

Aangezien deze passage niet te vinden is in de drie manuscripten waarop de Concordant Version is gebaseerd, werd het niet opgenomen in onze Griekse tekst. Twee bladen van de Alexandrinus zijn op dit punt verloren gegaan, maar een zorgvuldige berekening van het aantal lijnen laat zien dat de verloren bladen dit verhaal niet beschreven. Trouwens, het bewijs van oude versies en andere manuscripten zijn zo tegen het vasthouden aan deze tekst, dat geen uitgever het een plaats geeft, tenzij tussen haken.

Maar toch, het verhaal is zo volledig in harmonie met de genade van ChristusGezalfde dat we ons afvragen of het een andere bron kan hebben. Daarom zijn we gedwongen het te klasseren onder de vele zaken die Hij deed waarvan geen geļnspireerd verslag is.

[in de SchriftWoord vertaling zijn deze verzen gewoon opgenomen in JohannesJAH is genadig 8:1-11]