| |
(Ga met de muis op een tekstverwijzing staan, dan ziet u de tekst,
of op een groene naam, dan ziet u de betekenis)
1 Van .
Gezegend zij JAHWEH, mijn Rots, Die mijn handen onderwijst voor de aanval, mijn vingers voor de strijd;
2 mijn Getrouwheid en mijn Bergvesting, mijn onneembare wijkplaats en mijn Verlosser, mijn Schild, want in Hem neem ik een toevlucht, Die onder mij mijn volk neerbrengt.
3 JAHWEH, wat is een mens dat U hem erkent? Een zoon van een sterveling, en U houdt rekening met hem?
4 Een mens lijkt op een vluchtige ademtocht, zijn dagen als een passerende schaduw.
5 JAHWEH, strek Uw hemelen uit en daal neer! Raak de bergen aan en zij zullen roken.
6 Laat Uw bliksem flitsen en U zal hen verstrooien. Zend Uw pijlen en U zal hen in verwarring brengen.
7 Zend Uw handen vanaf de hoogte; geef mij lucht en red mij vanaf de vele wateren, vanaf de hand van de zonen van de uitheemse,
8 van wie hun mond huichelarij spreekt en hun rechterhand een rechterhand van onwaarheid is.
9 Elohim, ik zal voor U een nieuw lied zingen; op een tiensnarige citer zal ik voor U musiceren,
10 Die redding geeft aan koningen, Die , zijn dienaar, lucht geeft van het kwade zwaard.
11 Geef mij lucht en red mij uit de hand van de zonen van de uitheemse, van wie hun mond huichelarij spreekt en hun rechterhand een rechterhand van onwaarheid is.
12 Dat onze zonen in hun jeugd grootgebracht zijn als planten, onze dochters als hoekzuilen, gebeeldhouwd zijnde naar een model van een paleis.
13 Dat onze opslagchuren gevuld zijn, die van soort tot soort doen uitgeven; onze kudden kleinvee duizenden doen zijn, tienduizenden in onze open plaatsen,
14 onze huisdieren het zijn die lasten dragen. Er is geen bres en er is geen uitgaande; en er is geen gillen in onze pleinen.
15 Gelukkig is het volk voor wie het zo is! Gelukkig is het volk van wie JAHWEH haar Elohim is.
Terug naar de indexpagina
Naar Psalm 145
|
|
