1

Het koninkrijk was in Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter verkondigd en verworpen; het was in Judeade landstreek waar de stam van Juda woonde en Samariawaker aangekondigd en nu wordt het uitgedragen naar de grenzen van het land. De Ethiopische proseliet werd door Filippuspaardenvriend bereikt. Nu wordt ons een "proseliet van de poort" voor ogen gebracht in de persoon van Corneliusvan een hoorn.

Er waren twee klassen van proselieten: de proseliet van rechtvaardigheid en de proseliet van de poort. De eerst werd, door besnijdenis en eenwording met het Joodse ritueel, ingelijfd in het Joodse volk. De tweede, die "vrezers van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker" of "de devoten" werden genoemd, wezen afgoderij af en erkenden de Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker van Israėlstrijder van God als de enig ware Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker, maar waren niet besneden en gaven slechts karig gehoor aan de ceremoniėle zaken. Hoewel hoog geacht, zoals Corneliusvan een hoorn, werden ze beschouwd als zijnde buiten de grenzen van het Judalofļsme, omdat ze "onbesneden" en "van de naties" waren. Het werd als een misdaad gezien als een Jood binnen ging in het huis van zo’n proseliet of als men een maaltijd met hem at.

Zo bereikt de koninkrijksboodschap, zoals die werd verkondigd door de twaalf apostelen, in Corneliusvan een hoorn de verste limiet. Dit verklaart de buitengewone druk die op Petrusrots werd gebracht, want geen van de Joden dacht dat de proseliet van de poort inbegrepen was in de koninkrijksopdracht. Eerst was het woord aan alleen de Joden (inclusief de proselieten van rechtvaardigheid), dan wordt de Hellenisten het evangeliegoede bericht gebracht, gevolgd door de verachte Samaritanenmensen uit de landstreek Samaria - waker. Nu Corneliusvan een hoorn is inbegrepen, wordt de oorspronkelijke opdracht van de twaalf vervuld in twee van de drie gebieden: Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter en Samariawaker (1:8). Ze slaagden er niet in naar alle naties te gaan, zoals Hij hen had opgedragen (Luk. 24.47).

Omdat Corneliusvan een hoorn een Romekrachtin was, afstammeling van Jafet, en de eunuch een Ethiopiėr was, mogelijk behorend tot Cham, en de Joden Semnaam, faamieten waren, werden alle zonen van Noachrust bereikt via hun vertegenwoordigers. Dit was typerend voor de verspreiding van het koninkrijk over de hele aarde, wanneer het opgericht zal worden in kracht bij de terugkeer van ChristusGezalfde. Zijn rechtsgebied zal alle afstammelingen van Noachrusts zonen omvatten en alle families van de aarde insluiten. Zijn redding zal gekend zijn van zee tot zee.

Aangezien de Romekrachtinen de Joden minachtten, waren de tekenen van de werking van de Geest van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker in Corneliusvan een hoorn zeer opmerkelijk, zelfs voordat hij om Petrusrots liet roepen. Centurions waren niet van nature vroom of Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkervrezend, noch gaven ze aalmoezen aan de Joden of baden ze tot Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker. Corneliusvan een hoorn geloofde de Schrift, anders zou hij Israėlstrijder van Gods suprematie niet erkend hebben. Hij kende Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker, anders zou hij niet voortdurend tot Hem hebben gebeden. Daarom werd de redding die hier aan hem werd verkondigd niet vooraf gegaan door bekering. Ze was van dezelfde aard als die welke Petrusrots verkondigde op de Pinksterdag. Het was een verlossing die zijn toegang tot het koninkrijk zeker stelde.

Volgens Salomoman van vrede’s verzoek (1Kon. 8:41-43), dat JAHWEH alles zou doen waarom de vreemdeling vroeg die tot Zijn huis bad, komen Corneliusvan een hoorn’ gebeden en aalmoezen op als een herinnering voor Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker. Toch moest hem geleerd worden dat al zijn zegeningen tot hem komen via Israėlstrijder van God. Daarom wordt hem gezegd Petrusrots te roepen. Dit is in directe antithese met de huidige waarheid, want nu, tijdens Israėlstrijder van Gods afvalligheid, krijgen we onze zegeningen rechtstreeks van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker.

De verblijfplaats van Petrusrots op dat moment is suggestief. De naties worden vaak aangeduid met de zee, en hij was zo ver als mogelijk was gegaan op het land, want hij was aan zee. Zijn honger is typerend voor de honger van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker naar de aanbidding van al Zijn schepselen – niet Israėlstrijder van God alleen; en daarom wordt Petrusrots gezegd "te offeren en eten". De ceremonieel onreine dieren moeten staan voor hen onder de naties die door Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker werden gereinigd. Daarom moeten we Corneliusvan een hoorn beschouwen als iemand die Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker had gereinigd voordat Petrusrots hem ontmoette.

Petrusrots, net als alle Joden, was zo vooringenomen door zijn geboorte en opvoeding, dat het voor hem vrijwel onmogelijk was zoiets als omgang hebben met een heiden te overwegen, of zelfs met een proseliet van de poort, hoe vroom die ook mocht zijn. Daarom bestaat de afvalligheid van Israėlstrijder van God grotendeels uit het weigeren een kanaal van zegen voor de naties te zijn. Dit leidde er toe dat ze Petrusrots gingen bevragen en Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine achtervolgen.

Het visioen alleen was niet voldoende om door de vooringenomenheid van Petrusrots heen te breken, want hij kon niet inzien wat het betekende. Maar de aanwezigheid van de drie mannen, die ceremonieel onrein waren, net als de dieren die hij zojuist in het visioen had gezien, maakte zijn koers helder. Hij durfde niet de omgang met hen te weigeren of geen acht te slaan op de roep van Corneliusvan een hoorn. Het karakter van Corneliusvan een hoorn was bewijs dat Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker hem had gereinigd. Petrusrots kon hem niet langer klasseren als gewoon of onrein. Het feit dat Corneliusvan een hoorn van zijn inkomen gaf aan het volk van het verbond was zeer in zijn voordeel, want in het oordeel van de naties dat vooraf gaat aan het koninkrijk, worden de naties geoordeeld naar hun behandeling van de zonen van Israėlstrijder van God (Matt. 25:31-46).

23

De reis van Joppemooi naar Caesarkeizerea zou langs de zeekust gaan. Zo ging Petrusrots langs "de limieten van het land". De locatie van Caesarkeizerea is ongetwijfeld ook typerend. De geografische locatie er van komt overeen met Corneliusvan een hoorn morele positie. Het was aan de rand van het Judalofļsme, nabij de daarbuiten liggende heidense wereld.

Later leren we dat zes broeders uit Joppemooi Petrusrots vergezelden naar Caesarkeizerea. Dit was verstandig om te doen, want Petrusrots wist heel goed dat hij zijn daad zou moeten verdedigen door zo tegen alle Joodse prioriteit en vooroordeel in te gaan. Het is waar, er was niets in hun Schrift dat alle sociale omgang met vreemdelingen verbood, maar de apostelen, alsook de andere discipelen, waren door gebruiken en traditie krachtiger gebonden dan door de goddelijke onthulling. Met het oog op de storm van protest die zeker zou opsteken, vergezellen de zes mannen Petrusrots, zodat zij zijn verslag van de gebeurtenis konden bevestigen.

24

Corneliusvan een hoorn schijnt veel van zijn afhankelijken en vrienden met zich meegedragen te hebben met zijn achting voor de Joden en hun religie. Ook zij waren in een bepaalde mate voorbereid op Petrusrots’ boodschap. Zij werden niet, zoals Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ bekeerlingen, overgebracht van duisternis naar licht en van afgoderij naar aanbidding van de ware Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker. Zij hadden al veel licht en aanbaden de Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker van Israėlstrijder van God. Daarom is de verkondiging voor hen zowat dezelfde als die voor de Joden.

30

Corneliusvan een hoorn noemt de boodschapper, of engel, die hij had gezien, een man. Er is in de Schrift geen garantie voor de populaire gedachte dat engelen altijd vleugels hebben, zoals de Cherubs. Ze verschijnen gewoonlijk in menselijke vorm.

31

De bekering van Corneliusvan een hoorn is niet in overeenstemming met de waarheid voor vandaag. Redding wordt niet aangeboden aan hen die toegang tot Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker hebben in gebed, want zulken zijn al gered. Ze is voor zondaars en de goddelozen en Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers vijanden (Rom. 5:1-11). Ze is niet gebaseerd op werken (Rom. 11:6). Corneliusvan een hoorn en zijn vrienden waren aanvaardbaar voor Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker omdat zij Hem vreesden en rechtvaardig handelden en dit was voordat Simongehoord (heeft JAH) naar hen werd gezonden. Ze bezetten de plaats van de godvrezende Israėlstrijder van Godiet voordat ChristusGezalfde kwam. Ze kwamen vergeving tekort en gaven die kwamen met de verkondiging van het koninkrijk. Deze worden nu de hunne gemaakt door de leider van de twaalf apostelen. Hun zegen is verbonden met en hangt af van de zegen van Israėlstrijder van God in het koninkrijk. Onze zegen hangt af van het tegendeel; ze volgt op Israėlstrijder van Gods afvalligheid. Corneliusvan een hoorn wordt gezegend in overeenstemming met de profetische voorzegging over de naties in het koninkrijk, zoals het zal zijn in de milleniale aion. Wij worden gezegend in overeenstemming met een geheime bediening, waarvan de profeten niets wisten, die pas onthuld kon worden nadat de koninkrijksverkondiging was uitgegaan naar het volk en proselieten als Corneliusvan een hoorn.

34-35

Deze uitspraak leert niet dat de vrees van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker en rechtvaardige werken de plaats innemen van geloof in ChristusGezalfde, maar dat zij de plaats innemen van Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen. Mensen als Corneliusvan een hoorn, die snakken naar de levende Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker, zijn kandidaten voor het koninkrijk, maar moeten het woord van leven horen om gered te worden (11:14). Mensen als Corneliusvan een hoorn zijn zij die het koninkrijk binnen zullen gaan wanneer de naties geoordeeld zullen worden (Matt. 25:34-36).

35

Petrusrots’ verkondiging aan de naties staat in contrast met die van Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine. Hij verhaalt het leven van onze Heer en Zijn weldadige daden in het land, leidend naar Zijn opstanding. Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine begint bij Zijn dood en opstanding en verkondigt Zijn hemelvaart en Zijn hemelse heerlijkheden. Kort gezegd: Petrusrots verkondigt "JezusJAH redt ChristusGezalfde" en Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine predikt "ChristusGezalfde JezusJAH redt". De eerste legt de nadruk op Zijn verwerping op aarde, de laatste op Zijn aanvaarding in de hemel.

39

Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine kon geen plaats hebben in dit getuigenis, want hij was geen getuige van het aardse leven van onze Heer. Naast het zijn van een voorbeeld van de toekomstige zegen van de gelovige naties in het koninkrijk, die beloond zullen worden naar hun behandeling van Israėlstrijder van God, was het geval van Corneliusvan een hoorn ongetwijfeld goddelijk bedoeld om de vrijwel onoverbrugbare kloof te overbruggen tussen de bedieningen van Petrusrots en Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine, tussen de evangeliėn van de Besnijdenis en van de Onbesnedenheid. Hier zien we de zegeningen van de Besnijdenis , gegeven door Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker aan hen die onbesneden zijn, en op zo’n wijze dat er niet aan Zijn hand kon worden getwijfeld. Daarom stelt Petrusrots (15:7) dat Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker hem koos om eerst tot de naties te spreken, en hij werd in staat gesteld Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ opdracht aan de Onbesnedenheid te bevestigen. Als Petrusrots niet zo zijn voorbereid, dan zou het voor Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine vrijwel onmogelijk zijn geweest om zijn vroege bedieningen onder de naties uit te voeren, want hij zou niet alleen de ongelovige Joden, maar ook de discipelen en de apostelen zich stevig tegen zijn werk zien verzetten. Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine beperkte zich niet tot bekeerlingen tot het Judalofļsme, zoals Corneliusvan een hoorn en zijn vrienden, maar had een boodschap van genade, passend bij afgodendienaren die nooit van de ware Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker hadden gehoord. Toch werd het principe dat aan Petrusrots werd geleerd ook op hen toegepast, want Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker bevestigde hen door geestelijke gaven, die duidelijk maakten dat Hij hen had gereinigd.

44

Op de Pinksterdag kwam de oproep tot bekering bij een volk dat JezusJAH redt ChristusGezalfde al had verworpen. Petrusrots zegt niet over berouw tot Corneliusvan een hoorn (11.18).

48

Door de doop werden zij verenigd met het gelovend overblijfsel van de natie van Israėlstrijder van God, want de naam die werd gebruikt is dezelfde (2:38). Het is echter duidelijk dat dit een losse eenheid was, want het feit van hun onbesnedenheid zou hen weghouden van de tempel en van alles wat de discipelen gemeen hadden met de Joodse natie. In de praktijk was zelfs de sociale omgang altijd op een zeer twijfelachtige en aarzelende basis. Velen van de discipelen zouden nooit omgang hebben met de Onbesnedenheid en zelfs Petrusrots zelf, nadat hij vrijmoedig zijn koers met Corneliusvan een hoorn en ook de betrokken waarheid had verdedigd, werd geļntimideerd door de heersende oppositie, zodat hij in Antiochiėstad van Antiochus - nu Antakya eerst at met de Onbesnedenheid en zich dan terugtrok en zich afzonderde, uit angst voor de partij die geleid werd door Jakobushielenlichter, de broer van de Heer (Gal. 2.11,12).