1

Omdat de Heer op weg was om het feest van de Inzameling te vieren, was dit feitelijk oogsttijd en vergeleek Hij de fysieke met de geestelijke staat van het land. Tijdens de oogst is er veel te doen, dus wijst Hij zes maal het oorspronkelijke aantal apostelen aan om te helpen in het oogstwerk.

3

Hij heeft geen illusies over de houding van het volk. Ze zijn vijandig. Ze zijn wolven. Elk huis of stad moet nu getest worden om te zien of het vrienden of vijanden bevat. In het geval van een stad is er een boodschap voor die welke hen niet willen ontvangen, net zoals voor die dat wel willen. Het koninkrijk is nabij gekomen, of ze het willen of niet.

4

Dit moet verstaan worden in de oriëntaalse setting. Tot op vandaag zijn er speciale boodschappers voor belangrijke zaken nodig om vooraf te gaan aan de formele vleierij en saaie etiquette van de Oosterse begroeting. Deze begroetingen hielden eindeloze vragen in en net zoveel antwoorden. Het werd zeer juist geacht deel te nemen aan een discussie en zelfs om deel te nemen aan onderhandelen dat al gaande was. Deze instructies waren zeer noodzakelijk indien deze apostelen hun missie zouden volbrengen.

7

Het is gebruik in het Oosten dat elke dorpsbewoner het voorrecht heeft van het te gast hebben van een vreemdeling. En elke gang van huis naar huis zou heel wat trots en hypocrisie opwoelen en leiden tot een naar gevoel. Daarnaast kost het veel tijd en leidt het hen af en doet het hun efficiëntie teniet. In ieder huis zou er gefeest moeten worden en zou men zich moeten over geven aan plezier, en dat alles was totaal niet in harmonie met de geest van hun missie.

12

De zonden van Sodombranden/brandend waren zo vreselijk dat vuur de hele plaats heeft uitgewist. Toch waren deze zonden niet zo aanvallend in Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers ogen als de verwerping van Zijn boodschappers. De ene was een zonde, gedaan in duisternis, de andere was een zonde tegen het licht. Het oordeel van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker zal absoluut fair zijn over allen.

13

Chorazinrokende oven, Bethsaidahuis van de visvangst en Capernaümdorp van Nahum - getroost (door JAH), "Zijn eigen stad", waren de meest begunstigde van alle plaatsen, want in hen werden de meeste van Zijn machtige werken gedaan. Maar nu zijn zij, net als Sodombranden/brandend, verdwenen, zodat hun juiste plek betwist wordt. Ze zijn neder geworpen in "de hel".

17

Maar een korte tijd tevoren hadden negen van de apostelen zonder succes geprobeerd een demon uit te werpen (9:40). De Heer had de discipelen niet speciaal macht gegeven voor deze wereld. Onder deze omstandigheden hadden ze veel reden zich te verheugen over de macht die ze bezaten. De Heer, die in een nauwe band stond met de geestenwereld, had gezien dat het hoofd er van naar beneden was gekomen, zonder enige twijfel naar aanleiding van een noodsignaal van zijn onderschikten. Dit heeft uiteraard niets te maken met de zogeheten "val van SatanTegenstander," waarover we in de Schrift nooit lezen, maar verwijst naar SatanTegenstanders actie in antwoord op hun uitwerpen van demonen in ChristusGezalfde’ Naam. Wetend wat de kracht van de vijand is en wat Hij en Zijn discipelen nog zouden lijden door zijn handen, probeert de Heer hun blijdschap op een wat zekerder voet te schoeien. Ja, tenzij hun namen zijn gegraveerd in de hemel, en ze zo onder de bescherming staan van de Almachtige, zullen deze geestelijke krachten over wie zij triomferen hen meer dan hun volharding aankan beproeven.

21

Dit is een zeer voortreffelijk straaltje van de diepste gedachten van de Zoon van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker. Zonder twijfel had Hij vanaf het begin opgemerkt dat Zijn boodschap maar weinig aantrekkingskracht had bij hen van we van nature zouden verwachten dat ze die graag zouden hebben en op prijs zouden stellen. Hij was voortdurend aan het strijden met de meest intelligente klassen. Hij had een kring van volgelingen die grotendeels gerekruteerd was uit de onderste lagen van de gemeenschap, de fellaheen, meestal vissers en boeren, mannen die zwoegden voor hun levensonderhoud, terwijl de beroepsgeleerden, schrijvers, priesters en leraren van de wet tegenstanders waren. Desalniettemin, ziende dat dit duidelijk Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers wil was, verdraagt Hij het niet, maar berust Hij er in en verheugt Hij zich. Laten we de wil van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker niet verdragen, maar ons er in verheugen, hoe onbevredigend die ook lijkt. Hij werkt voor Zijn heerlijkheid en voor het goed van Zijn schepselen. Wij verlangen naar succes en erkenning voor ons kleine deel van het dienstbetoon, met maar weinig gedachten aan Zijn grotere doelstelling. Het is Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers manier om de wijsheid van de wijzen om te keren in dwaasheid, en dat te gebruiken wat veracht wordt, om zo Zijn wil uit te werken, zodat geen vlees in staat zal zijn over zichzelf te roemen in Zijn aanwezigheid. De geachte dat Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker inderdaad voor sommigen Zijn waarheid verbergt, laat zien hoe onmogelijk het is voor Zijn slaven om "succesvol" te zijn in de aanvaarde betekenis van de uitdrukking.

25

Een advocaat, of iemand die goed bekend is met de wet van Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen, zou, zeker bij het tot een last voor anderen maken dan zichzelf (11:46), van nature geïnteresseerd zijn in de mening van de Heer over welke daden aionisch leven zouden verdienen. Vanuit het standpunt van de wet was dit erg eenvoudig. Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen had geschreven: "..jullie zullen Mijn verordeningen en Mijn oordelen waarnemen, want de mens die ze doet zal er in leven. Ik ben JAHWEH!" (Lev. 18:5;SW)
Daarom herinnert de Heer hem aan de wet die hij toch zou moeten kennen. Hij vat correct de hele wet samen in het grootste gebod: Heb Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker lief, en het complement er van: Hou van de mens. De advocaat kende de wet. Al wat hij moest doen was die houden! Zou hij de wet kunnen houden, dan zou hij nooit sterven. Maar de wet was niet gegeven om leven uit te delen. Ze kwam om de dood te veroorzaken. Maar de wet had duidelijk iets van het werk gedaan waarvoor ze echt was bedoeld en is hij is er zich bewust van dat zijn liefde voor zijn naaste niet op het gewenste niveau is. In plaats van dit te bevestigen en toevlucht te zoeken in Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers genade, probeert hij zijn falen te rechtvaardigen door een spitsvondigheid over wie hoort onder de term "naaste". Zo’n spitsvondigheid was ruim in voorraad bij de uitleggers van de Joodse wet. Ze probeerden altijd een uitweg te vinden om de harde vereisten er van te ontvluchten.

Om hem de beuzelachtigheid van wetten te laten zien, vertelt de Heer hem het verhaal van de goede Samaritaaniemand uit de landstreek Samaria - waker. De Samaritanenmensen uit de landstreek Samaria - waker werden hartgrondig geminacht door de Joden, die in het geheel niet naar hen wilden omzien (Joh. 4:9). De advocaat zou nooit toegeven zo tegen zijn naaste te zijn! Maar de Heer Zelf werd veracht en verworpen, en daarom gaat Hij het verhaal in als een gehate Samaritaaniemand uit de landstreek Samaria - waker.

De advocaat is de man die afdaalde van Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter naar Jericho?maanstad en is half dood. Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter is de plaats van zegen en leven. Dat is van hem als hij de wet houdt. Jericho?maanstad is de plaats van de vloek. Die voor hem als hij de wet breekt, want "Vervloekt is degene die zich niet houdt aan alles wat is geschreven in de rol van de wet om ze te doen" (Deut. 27:26; Gal. 3:10). Hij is veroordeeld, zelfs terwijl hij probeert zichzelf te rechtvaardigen. Hij hoopt dat de religieuze rituelen hem zullen helpen. Maar deze worden op de grond gesmeten als een priester langs komt, maar zo ver mogelijk van hem verwijderd blijft. De wet staat niet toe dat een priester zich bezoedeld met de dood. Het is niet dat hij hard van hart is. Zijn heilig ambt staat geen bezoedeling toe. De Leviaanhanger, aanhankelijket durft op gelijke wijze niet bezoedeld te worden met de dood. De advocaat zal leren dat, wanneer de wet z’n volle effect heeft gehad, zij niet een man in deze toestand kunnen aanraken. Deze twee mannen kwamen, net als de wet, toevallig langs, niet om te genezen, maar om zonde te veroordelen. Maar de Samaritaaniemand uit de landstreek Samaria - waker, dat wil zeggen: de Heer, was op een rechtstreekse missie. De gewonde man is voor hem niet afstotend, maar trekt hem juist aan en roept Zijn mededogen op. Hij wordt niet bezoedeld en gehandicapt door het contact met dood of zonde. Terwijl de priester en de Leviaanhanger, aanhankelijket, met al hun heiligheid, hulpeloos zijn om de man de liefde te bewijzen die de wet vereist, komt de verachte Samaritaaniemand uit de landstreek Samaria - waker , die zonder twijfel onder andere omstandigheden zou worden veracht door de hulpeloze Jood, om hem te redden en toont in feite een liefde voor zijn vijand die uitrijst boven wat de wet vraagt.

Daarom probeert de Heer de advocaat weg te drijven van zijn eigen gebrekkige gedoe, zelfs zijn eigen terughoudende liefde, naar de echte bron van leven, aionisch en overvloedig, te vinden in Zijn genade en liefde als de Goede Samaritaaniemand uit de landstreek Samaria - waker.

38

In Mariahun opstand (??) en Marthavrouw des huizes, meesteres (Aramees) hebben we een vaak benodigd contrast tussen dienen en studeren, en de inschatting van elk door onze Heer. Dienen heeft z’n plaats en Marthavrouw des huizes, meesteres (Aramees) zou nauwelijks een excuus gehad hebben als zij niet aan Zijn eenvoudige wensen had voldaan. Maar toen, net als nu, worden Zijn slaven verleid om het dienen te overdrijven, zodat men de meer noodzakelijke en vitale bekendheid met Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers wil gaat verwaarlozen die alleen past voor de hoogste vormen van dienstbetoon en aanbidding. Dienen zonder een helder kennen van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers plannen is vaak erger dan verspilling, maar een hartelijk bekend zijn met Zijn genade is de inleiding naar een aanbidding die Zijn hart het meest bevredigt. Het enige dat toen, en ook vandaag, het hardst nodig was, is een nauwe bekendheid met Zijn woord, verkregen door nederig aan Zijn voeten te zitten.