(Ga met de muis op een tekstverwijzing staan, dan ziet u de tekst,
of op een groene naam, dan ziet u de betekenis)

1 En er kwam een groot geschreeuw van het volk en hun vrouwen tegen hun broeders, de Judeeërs.
2 En er waren die zeiden: "Met onze zonen en onze dochters zijn wij met velen, en wij zullen graan nemen en wij zullen eten en wij zullen leven."
3 En er waren die zeiden: "Onze velden en onze wijngaarden en onze huizen geven wij als borg, dan zullen wij graan nemen tijdens de hongersnood."
4 En er waren die zeiden: "Wij leenden zilver voor de tribuut van de koning tegen onze velden en onze wijngaarden.
5 Nu is ons vlees als het vlees van onze broeders en van onze zonen als van hun zonen, en aanschouw!, wij dwongen onze zonen en onze dochters tot slaven. En er zijn van onze dochters gedwongen geworden en er is er geen ter beschikking van onze hand en onze velden en onze wijngaarden behoren aan anderen."
6 En ik werd uitermate heet toen ik hun uitroep en deze woorden hoorde.
7 En mijn hart werd over mij geregeerd en ik twistte met de notabelen en de bestuurders en ik zei tot hen: "Jullie lenen ieder een lening tegen je broeder." En ik belegde een grote samenkomst tegen hen. Indien jullie Mijn volk, het nederige, aan jullie verplichten met zilver, zullen jullie voor hen niet zijn als een schuldeiser. Jullie zullen geen rente op hen plaatsen. (SW) [Exo 22:25]
8 En ik zei tot hen: "Wij kopen zelf, naar onze toereikendheid, onze broeders, de Judeeërs, terug die verkocht geworden zijn aan de naties. Zouden dan jullie jullie broeders verkopen? Maar zij worden aan ons terug verkocht!" En zij waren stil en zij vonden geen woord.
9 En ik zei: "Die zaak jullie doen is niet goed. Zullen jullie niet gaan in de vrees van onze Elohim, vanwege de smaad van de naties, onze vijanden?
10 En ik, mijn broeders en ook mijn knapen leenden aan hen zilver en graan uit. Alstublieft, laten wij dit uitlenen op pand verlaten!
11 Doe het alstublieft aan hen terugkeren, vandaag nog, hun velden, hun wijngaarden, hun olijfgaarden en hun huizen en het honderdste van het zilver en het graan, de druivensap en de helder gemaakte olie, die jullie aan hen uitleenden."
12 En zij zeiden: "Wij doen het terugkeren en wij zullen van hen niet zoeken, en wij zullen doen zoals u zegt." En ik riep de priesters en ik deed hen zweren te doen naar dit woord.
13 Ook schudde ik mijn boezembuidel uit en ik zei: "Zo zal de Elohim iedere man uitschudden die niet dit woord volbrengt, uit zijn huis en uit zijn arbeid, en zo zal hij uitgeschud zijn en leeg." En heel de samenkomst zei: "Amen!" En zij lofprijsden JAHWEH en het volk deed naar dit woord.
14 Ook vanaf de dag dat hij mij instructie gaf gouverneur van hen te zijn in het land JudaJuda = lof, tot aan het twee en dertigste jaar van ArtachsastaArtachsasta = die een koninkrijk van Arta, gerechtigheid, heeft, de koning, aten ik noch mijn broeders het brood van de gouverneur.
15 En de vroegere gouverneurs, die vóór mij waren, maakten het zwaar voor het volk en zij namen daarna veertig zilveren shekels in brood en wijn. Ook hun knapen hadden autoriteit over het volk. Maar ik deed zo niet, vanwege de vrees voor het aangezicht van Elohim.
16 Bovendien hield ik vast aan het werk aan deze muur, en wij verwierven geen veld. En al mijn knapen werden daar bijeen geroepen voor het werk.
17 En de Judeeërs en de bestuurders, honderd en vijftig mannen, en die tot ons kwamen van de naties die rondom ons waren, waren aan mijn tafel.
18 En wat er in één dag gedaan werd: één stier, zes gezuiverde lammeren en vogels. Zij werden voor mij gedaan. En om de tien dagen was er voor allen veel wijn. En met dit zocht ik niet brood van de onderkoning, want de dienst was zwaar op dit volk.
19 Gedenk mij, mijn Elohim, voor al het goede dat ik deed voor dit volk.

Terug naar de indexpagina
Naar Nehemia 6